اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش استرس شغلی و افزایش خودکارآمدی پرستاران
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: استرس شغلی در پرستاران به فرسودگی، نارضایتی شغلی و تغییر شغل منجر میشود. همچنین خودکارآمدی از مهمترین عوامل در رشد ارتباطات سالم اجتماعی است که افزایش آن فرد را قادر میسازد تا با فشارها و استرس های طولانی مدت مقابله کند. رفتار درمانی دیالکتیکی با تاکید بر اصل تغییر و پذیرش، زمینه را برای تحمل پریشانی و کارامدی رابطه بین فردی فراهم می کند. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش استرس و افزایش خودکارآمدی پرستاران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. از بین کلیه پرستاران بیمارستان های شهر سنندج در سال 1393، 30 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه مداخله و کنترل پیش آزمون گرفته شد، سپس برای گروه مداخله برنامه آموزشی رفتار درمانی دیالکتیکی طی 8 جلسه 5/2 ساعته به صورت 1 جلسه در هفته به صورت گروهی اجرا گردید. پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استرس شغلی و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 و با شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه مداخله و کنترل در استرس شغلی (002/0>p , 49/83=F) و خودکارآمدی (002/0>p , 185/91=F) تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: همانطور که نتایج نشان می دهد رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش استرس شغلی و افزایش خودکارآمدی مؤثر بود. رفتار درمانی دیالکتیکی می تواند با تاکید بر هوشیاری فراگیر بنیادین و تحمل پریشانی به عنوان مؤلفه های اصل پذیرش و همچنین تنظیم هیجانی و کارآمدی بین فردی به عنوان مؤلفه های اصل تغییر و نیز از طریق راهبردهایی از قبیل آموزش مهارت های رفتاری، جایگزینی رفتارهای ناسازگارانه با پاسخ های منطقی و سازگارانه، شناسایی هیجانات منفی و نحوه مقابله با آنها، منجر به کاهش استرس و افزایش خودکارآمدی گردد.
منابع مشابه
اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افسردگی
Background and purpose: Dialectical behavior therapy (DBT) is a new approach that is used in treatment of complicated mental health disorders. This study aimed at assessing the efficacy of DBT on depression. Materials and methods: This quasi-experimental study included an experimental group (DBT) and a control group. The study population included all mothers having children with mental disorde...
متن کاملاثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (مبتنی بر آموزش مهارت‌ها) بر کاهش تکانشگری و افزایش تنظیم هیجانی زنان وابسته به متامفتامین
The study was conducted aiming at assessing the effectiveness of dialectical behavior therapy to reduce impulsivity and increase emotional regulation in women dependent on methamphetamine. This was a quasi-experimental study type pretest-posttest with control group. The statistical population consisted of all female dependent on Methamphetamine were treated with Metadon Maintenance Th...
متن کاملاثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش نشانه‌های نوسان خلقی و رفتارهای خودکشی‌گرایانه در اختلال شخصیت مرزی
رفتاردرمانی دیالکتیکی یکی از درمانهای شناختی- رفتاری، مبتنی بر مهارتآموزی است که در پژوهش حاضر سعی شده است تا اثربخشی این نوع درمان در بهبود بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تکموردی با استفاده از طرح خطوط چندگانه پلکانی طی 20 جلسه بر روی دو بیمار و با دوره پیگیری یک ماهه صورت گرفت. دادهها از طریق آزمون بالینی میلون 3، پرسشنامه افسردگی...
متن کاملاثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افسردگی
سابقه و هدف: رفتار درمانگری دیالکتیکی درمانی نوپاست که در مراکز علمی معتبر جهان بسیار مورد توجه و کاربرد برای فوریت ها و مداخله در بحران ها و درمان بیماران آشفته و اختلال های پیچیده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در درمان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با دو گروه آزمایشی (رفتار درمانی دیالکتیک) و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، مشتمل بر کلیه...
متن کاملاثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر افزایش امید به زندگی و تاب‌آوری مادران کودکان استثنایی
چکیده رفتاردرمانی دیالتیکی یکی از درمان های موج سوم در زمینه درمان اختلالات رفتاری است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر امید به زندگی و تاب آوری مادران دارای کودک اسنثنایی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران مراجعه کننده به مرکزآموزشی کودکان استثنایی شهر سبزوار در زمستان 1394 بود. به منظور انتخاب نمونه، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. از بین مادران دارای کودک ا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 17 شماره 4
صفحات 270- 280
تاریخ انتشار 2015-12
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023